Μια αδελφή της Μονής Ταϊζέ (Γαλλία)
έπεσε θύμα ενός σχεδόν μοιραίου αυτοκινητιστικού ατυχήματος. Μεταφέρθηκε στο
νοσοκομείο, και για μέρες βρισκόταν μεταξύ ζωής και θανάτου, υποστηριζόμενη
μηχανικά και σε κωματώδη κατάσταση. Οι αδελφές της ήταν δίπλα της μέρα και
νύχτα, σταδιακά όμως έχαναν τις ελπίδες τους καθώς δεν ανακτούσε τις αισθήσεις
της. Ενώ η ιατρική ομάδα προσπαθούσε να καταλήξει σε μια απόφαση για το αν θα
συνεχίσει να την υποστηρίζει μηχανικά, εκείνη κινήθηκε και έβγαλε κάποιον ήχο.
Οι αδελφές μαζεύτηκαν κοντά της και παρατηρούσαν τα χείλη της που άρχισαν να
κινούνται. Ενώ βρισκόταν ακόμη σε ημικωματώδη κατάσταση, αναγνώρισαν τις λέξεις
που πρόφερε. Μέσα από τα βάθη του σκότους της έλεγε λόγια που, όπως αργότερα
μας διηγήθηκε, την κράτησαν και της
έσωσαν τη ζωή: "Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέσόν με!".
Μέσα από την φαινομενικά
αδιαπέραστη σιωπή και ησυχία, εκείνη βρήκε στο "υπέρ παν Όνομα" τη
δύναμη που την στήριξε στον αγώνα της με τον θάνατο, μέχρι την πλήρη ανάρρωσή
της. Η εμπειρία της είναι μια πνευματική μεταφορά του αγώνα που καθένας μας
καλείται να αναλάβει: μέσα στην εσωτερική ησυχία να προφέρει το Άγιο Όνομα του
Ιησού και να βρίσκει εκεί τη μόνη αληθινή ίαση της ψυχής και του σώματος.
π. Ιωάννης Μπρέκ
Αρίσταρχος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου