Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009

Συνταρακτικά περιστατικά φυλακισμένων - Ιωάννη Ιανολίδε

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑαπό το βιβλίο του Ρουμάνου Ομολογητή, Ιωάννη Ιανολίδε,
Συνταρακτικά περιστατικά φυλακισμένων
Ρουμάνων Ομολογητών και Μαρτύρων του 20 ου αιώνα
”,
μετάφραση π. Κyprianos Staicou, Θεσσαλονίκη 2009.


Το Πιτέτσι - Η κόλαση στη γη.
…………..…
Η πείνα έκανε τους υπό αναμόρφωση νέους σκελετούς … Όλες οι οικογενειακές επαφές κόπηκαν, σταμάτησαν και όλες οι συναναστροφές. Δεν υπήρχε ούτε χαρτί, ούτε μολύβι, ούτε βιβλίο. Απαγορευόταν να κοιτάξεις από το παράθυρο, παρόλο που ήταν σκεπασμένο με σανίδες. Σ’ ένα κρατητήριο των 2 Χ 4 μέτρων ήταν στοιβαγμένοι 7 μέχρι 12 κρατούμενοι, ώστε να τρελαθείς τελείως από τη σκληρή αυτή ομαδική απομόνωση. Οι στοιβαγμένοι κρατούμενοι ζούσαν, φυσικά, σε φοβερή αποπνικτική ατμόσφαιρα. …..
Στο κελί αυτό-δεσμωτήριο έτρωγαν, κοιμούνταν, πλένονταν και έκαμαν όλα τα άλλα. Ο αέρας είχε αφόρητη μυρουδιά και πολύ σκόνη. Η βόλτα στην αυλή επιτρεπόταν ανά πέντε-έξι μήνες, μόνο για λίγα λεπτά και στη συνέχεια ακολουθούσαν τιμωρίες με ξύλα…..
Εκτός από τον ξυλοδαρμό, βασανίζονταν και με τον εγκλεισμό τους σε μπουντρούμι. Το μπουντρούμι ήταν στο υπόγειο του δεσμωτηρίου. Τα παράθυρα ήταν κλεισμένα και μέσα ήταν πυκνό σκοτάδι. Στο πάτωμα υπήρχαν μεγάλες ποσότητες ανθρωπίνων κοπράνων, και έμοιαζε μ ένα βρομισμένο βάλτο, όπου δεν υπήρχε ούτε μία λωρίδα ξηρού και καθαρού τόπου. Οι τοίχοι ήταν υγροί. Το κρύο τρυπούσε τα κόκαλα …
Εδώ μεταφέρονταν οι νεαροί “κερατάδες”, ομάδες-ομάδες, συνήθως γυμνοί και ξυπόλυτοι. Αντί τροφής, τους δινόταν μια κουτάλα με καυτό, αλμυρό νερό. Συνήθως πριν έλθουν στο μπουντρούμι, έπαιρναν ένα δυνατό μαστίγωμα. Γνωρίζω ανθρώπους που έκαναν, σταδιακά, πάνω από 60 ημέρες στην κάβα-μπουντρούμι μέσα σε τέτοιες συνθήκες. Τρεις μέρες στην κάβα ήταν το ελάχιστο και έφτανε μέχρι 8-10 μέρες, δηλαδή μέχρι την κατάπτωση και το πέσιμο στο βάλτο. Όταν οι τιμωρημένοι επαναφέρονταν στα δωμάτια, ήταν άρρωστοι και αγνώριστοι. Σχεδόν όλοι οι κρατούμενοι πέρασαν την κάβα του Πιτέτσι.

Διάφορες μαρτυρίες για βασανιστήρια.
…………..…
Σ’ έναν άλλο δόθηκε αλμυρό νερό να πιει και πέθανε μέσα σε φρικτούς πόνους. Πολλούς άλλους τους ξερίζωναν τα νύχια. Πολλές φορές χρησιμοποιήθηκε η κινεζική σταγόνα, δηλαδή η στάλα που έπεφτε στο κεφάλι των θυμάτων μέρα-νύχτα μέχρι που τρελαίνονταν … Πολλοί ξυλοκοπήθηκαν με λεπτά ρόπαλα στα αχαμνά τους και μερικοί απ’ αυτούς πέθαναν κατόπιν. Άλλους τους ξερίζωναν τα μαλλιά τρίχα-τρίχα. Τα δόντια τους πηδούσαν από το στόμα τους σαν φασόλια. Άλλους τους κρέμαγαν με τα πόδια επάνω και το κεφάλι κάτω, και τους βασάνιζαν. Ούτε η γλώσσα τους δε γλίτωσε από τα βάσανα.
Ήταν γνωστή η περίπτωση ενός νεαρού, ο οποίος είχε βυθιστεί με το κεφάλι τόσες φορές στην τουαλέτα ώστε έπαθε ψυχωτική άθλια κατάσταση : κάθε μέρα πήγαινε μόνος του, σε μια συγκεκριμένη ώρα , και βύθιζε το κεφάλι του στην τουαλέτα, ενώ το πλήθος χαχάνιζε.


Ιωάννης ΙανολίδεΕξουθενωμένος για τον Χριστό και την Πατρίδα

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

ΘΕΕ ΜΟΥ !
ΤΙ ΦΡΙΚΗ !